Wat zie jij op bovenstaande afbeelding?
Is dat wat je ziet echt wat je denkt dat het is?
Soms is iets niet wat je denkt dat het is. Zo ook op bovenstaande foto, wat dacht jij dat je zag? Besneeuwde heuvels met wolkenflarden? Zandduinen? Golven?
Het is heel anders. Wat je hierboven ziet zijn wolken. Gezien vanuit een vliegtuig. Je vliegt als het ware tussen twee wolkenlagen in.
Zo zie je dat iets in het echt soms anders is dan je in eerste instantie zou denken. En tja, dat is ook zo in de wereld waarin we leven. Er gebeurd van alles om ons heen. Zaken die aandacht vragen of waarvan je misschien denkt dat deze aandacht nodig hebben. Maar is dat wel zo? En als je iets al aandacht geeft maakt het iets dan anders of kun je er echt iets mee? Wil je er überhaupt iets mee?
Vragen die ik mezelf eigenlijk mijn hele leven al stel en waarbij ik steeds vaker de conclusie trek dat ik er niets mee hoef of wil. Met deze tekst nodig ik je uit om bij jezelf na te gaan hoe het bij jou zit. Lees je mee…
Kritische vragen
Ik ben altijd iemand geweest die kritische vragen stelde, vooral aan mezelf. Alles willen weten, het waarom en meer was op de één of andere manier belangrijk. ‘Mijn lat’ lag altijd hoog en ik weet nog dat mensen in mijn omgeving wel eens zeiden dat mijn lat zo hoog lag dat ik er onderdoor kon lopen. Nu kan ik erom lachen maar toentertijd vond ik zo’n opmerking best lastig.
Dat altijd maar vragen stellen heeft me soms in lastige posities gebracht. Ook hierin weer, vooral voor mezelf. Want … dan dacht ik dat ik -soms eindelijk- het antwoord had, kreeg ik van iemand weer een heel andere kijk op iets waardoor ik toch (weer) in verwarring werd gebracht. Ken je dat?
Soms kreeg ik, zo voelde dat, een gevoel van kortsluiting in mijn hoofd van. Geen idee hoe dat voelt overigens maar in mijn beleving moest het zoiets zijn. Echt zo’n gevoel van … aaaaaahhhh, net nu ik dacht dat ik het begreep … en nee, kon het toch ook weer iets anders zijn….
Dus dan ging mijn onderzoek, zoektocht of hoe je het wilt noemen gewoon weer verder. Net zolang tot ik een, voor mij, helder antwoord op mijn vraag had. Je wilt niet weten hoeveel boeken ik heb gelezen, ik was echt een bekende in de bibliotheek en vond lezen en leren geweldig. Als iemand mij toen had gezegd dat ik dat mijn hele leven zou kunnen doen had ik volmondig ja gezegd.
Maar ja, uiteindelijk ben ik minder vragen gaan stellen omdat ik er soms zelf helemaal gek van werd. Mijn eigen kijk op iets werd steeds vaker overschaduwd door wat anderen zeiden waardoor ik voor mezelf niet goed meer wist wat voor mij nog waar was. Dat gaf nog meer verwarring en toen ik vast begon te lopen heb ik tegen mezelf gezegd dat het genoeg was.
Mijn eigen retraite
Voor het eerst gunde ik mezelf een maand ‘vrij’ om mezelf te hervinden!
Een geweldige tijd waar ik nog regelmatig aan denk.
Nieuwe inzichten
In deze maand voor mezelf kreeg ik nieuwe inzichten waarbij misschien wel de meest belangrijke was dat ik mocht stoppen met het blijven stellen van vragen. Vragen stellen is vooral bezig zijn met het hoofd en het was de hoogste tijd dat ik meer verbinding zou krijgen met mijn gevoel, het hart en mijn innerlijk weten.
Wauw, dat was omschakelen en toen wist ik pas echt wat kortsluiting inhield 
. Die 2 weken in de bergen heeft me veel inzichten gegeven. Ik had letterlijk ander uitzicht waardoor ik een andere kijk op mijn leven kreeg. Het was een periode waarbij ik veel over mezelf heb geleerd en heb ervaren hoe het is om met mezelf te zijn. Was ook weinig keus want er was verder niemand. 1x per dag stond aan het begin van ‘jouw pad naar je eigen verblijf’ een mand klaar met eten voor 24 uur en dat was het. Helemaal goed want juist dit ontbreken van ‘afleiding’ gaf mij de gelegenheid om helderheid bij mezelf te laten ontstaan.
Deze 2 weken waren een cadeau voor mezelf. Ik heb mezelf toen belooft meer tijd aan mezelf te gunnen en, heel eerlijk, deze belofte ben ik tot nu toe steeds nagekomen. Ook al mag ik erbij vermelden dat ik soms iets meer tijd voor mezelf mag hebben. Misschien nog een keer terug naar deze fantastische plek…
Een andere aanpak
Mijn gevoel is dat sinds mijn verblijf op deze locatie ik anders in het leven ben komen te staan. Steeds meer puzzelstukjes zijn op hun plaats gevallen. Het ‘moeten en willen weten’ kan ik makkelijker laten voor wat het is waardoor er steeds meer ruimte is ontstaan om te observeren. Kijken en aanhoren zonder ergens iets van te (hoeven) vinden. Voor mij heeft deze omwenteling meer rust en veel meer ontspanning gegeven. Haha, grappig genoeg ben ik me dat pas jaren laten gaan realiseren. Kun je nagaan hoe snel ik aan deze nieuwe situatie gewend ben geraakt…
Nog iets anders merkte ik -ook pas veel later trouwens- op… ik ben zachter en liefdevoller naar mezelf geworden. En met name dat voelt echt als een heel groot en waardevol iets.
Me-Time
Hoe bijzonder het ook lijkt om tijd voor jezelf te nemen of jezelf Me-Time te gunnen, feit is dat we in de huidige maatschappij altijd maar bezig zijn. Het is alsof je juist weggehaald, afgeleid wordt door allerlei andere, vaak (andermans) zaken die voor jou misschien helemaal niet belangrijk zijn. En, begrijp me niet verkeerd, het is helemaal niet erg om je met anderen bezig te houden maar het is ook belangrijk om in balans te zijn en blijven.
Als je altijd en alleen maar met anderen bezig bent waar blijf je zelf dan? Als je altijd geeft maar nooit ontvangt raakt het ‘potje’ leeg en uitgeput.
Evenwicht herstellen
Goed voor jezelf zorgen.
Neem en gun jezelf Me-Time… wat je dan ook doet of juist niet doet zorg ervoor dat het jou goed doet!
Me-Time
Een massage is een uitstekende invulling van Me-Time!
Inmiddels gun ik mezelf regelmatig een massage. Na een massage merk ik hoe bijzonder het is om me weer verbonden te voelen met mezelf. Ervaar het zelf en maak eens een afspraak voor een massage…
Bekijk hier mijn aanbod of maak gelijk een afspraak.