Iets waar ik al langer over wilde schrijven en afgelopen week was daar ineens de aanleiding voor: bloot zijn, jezelf bloot geven in combinatie met veiligheid, vertrouwen. Thema’s die in mijn vak dagelijks aan de orde zijn. Wat kan wel, wat kan niet of helemaal niet, wat mag en natuurlijk ook wat dient te gebeuren. Uitermate belangrijk in elke sessie:
VEILIGHEID en VERTROUWEN
Het zal je niet verbazen dat ik, in mijn vak, in vrijwel iedere sessie te maken krijg met thema’s als bloot, vertrouwen en veiligheid. Iemand komt bij me met een bepaald vraagstuk, een behoefte of iets waar hij/zij last van heeft en liefst vanaf wil. Mensen die mij inmiddels kennen weten dat ik het fysieke – jouw lichaam – hanteer als een landkaart, misschien zelfs wel als schatkaart. Best een mooie beschrijving want in iedereen ligt op z’n minst één prachtige schat, al dan niet verscholen. Maar goed, ik dwaal af. Deze schatkaart, jouw lichaam dus, geeft feilloos aan waar iets mag gebeuren.
Om het eenvoudig te houden, wanneer ergens een spierknoop zit voelt dat vaak aan als een ‘verharding’ in het weefsel. Bijzonder genoeg weten mijn handen vaak feilloos waar deze ‘schatten’ zich bevinden en gaan daar al als vanzelf naartoe. Hoe de verdere aanpak verloopt laat ik in deze tekst achterwege omdat het mij om iets anders gaat, namelijk het bloot zijn, jezelf bloot geven, vertrouwen en veiligheid.
Bloot
In veel van mijn sessies geven mensen zich bloot. Of dat nu in een coachingssessie is of echt een meer lichaamsgerichte sessie maakt niet uit. In een coachingssessie blijft de kleding aan maar komen vaak onderwerpen aan de orde waar iemand misschien voor het eerst over praat. Een lichaamsgerichte sessie waarbij olie gebruikt wordt en ja dan is het nu eenmaal handig(er) om wat kleding uit te trekken. Hoe dan ook, in beide gevallen geeft iemand zich op een bepaalde manier bloot.
Dat bloot geven is iets wat, mijns inziens, vraagt om bepaalde basisvoorwaarden als Vertrouwen en Veiligheid. Daarnaast spelen er nog andere zaken mee. Ik kan er wel van overtuigd zijn dat ik vertrouwen en veiligheid bied maar als degene die een sessie ontvangt daar nog niet van overtuigd is kan dit zorgen voor een spanningsveld. Mede om die reden heb ik voorafgaand aan een sessie altijd een gesprek of intake.
In het gesprek bespreken we wat op dat moment speelt, wat nodig is of waar behoefte aan is. Komt iemand voor het eerst dan is een gesprek tevens belangrijk om elkaar te leren kennen waardoor vertrouwen en veiligheid kan ontstaan.
Voor mij geld dat ik het elke keer weer bijzonder vind hoe dichtbij ik bij mensen mag komen. Kijk ik naar mezelf dan weet ik hoe het is om zelf te mogen ontvangen. Ik heb een pad bewandeld waarbij het helemaal niet zo vanzelfsprekend was om van alles te vertellen tegen iemand die ik (nog) niet kende. Laat staan dat ik mezelf zou uitkleden en me te laten aanraken. Ik realiseer me maar al te goed dat iemand die bij mij komt allerlei ervaringen heeft, misschien situaties heeft meegemaakt waardoor aanraking een ding kan zijn en dan heb ik het nog niet over vertrouwen of veiligheid. Dat besef hiervan maakt me elke keer weer attent op hoe bijzonder het is dat ik zo dichtbij mag komen. Dat ik even mee mag lopen met iemand op zijn of haar levenspad en dat ik zelfs dingen mag aanreiken vanuit mijn kennis en ervaring.
Waar ligt de grens?
Of beter nog, waar ligt jouw grens?
Tot waar iemand mag of kan gaan voordat jij zegt dat het genoeg is (geweest). En wat als iemand over jouw grens is gegaan of nog steeds doet? Wat is er voor jou nodig om STOP te zeggen?
Of heb je (nog) geen grens…
Mogen mensen grenzeloos over jouw grens heen gaan?
Doet dat iets met jou? Zo ja, wat en hoe is dat dan?
Feit is dat voor iedereen de grens anders ligt. Wat voor de één nog toelaatbaar is is voor iemand anders misschien nog niet ver genoeg. Goed om wederzijds duidelijk te zijn en het aan te geven als een grens bereikt is.
En ja, dat maakt dat grenzen soms flinterdun waarmee je kunt balanceren tussen wat kan wel en wat kan niet. Op dit soort momenten is communicatie van groot belang. Leg uit wat je doet of gaat doen en vooral WAAROM! Geeft degene die ontvangt aan dat de grens bereikt is dan heb ik dat te respecteren.
Het zou immers zomaar kunnen zijn dat ik onbewust iets aanraak waardoor iets ouds naar boven komt. Of ik dat dan echt fysiek aanraak of dat het een verborgen ervaring is maakt niet uit. Het kan het zomaar gebeuren dat er ineens een ervaring naar boven komt die toentertijd te heftig was en ver weg gestopt zat. Zo’n ervaring kan zelfs uit iemand’s kindertijd zijn en pas na tientallen jaren naar boven komen. Dat dit iemand kan ‘overvallen’ of als ‘verrassing’ ervaren kan worden hoef ik niet uit te leggen denk ik. Dit zijn dingen die kunnen gewoon gebeuren.
Grenzen stellen
Belangrijk, niet alleen voor een ander maar vooral voor jezelf. Daarom tot slot een aantal vragen voor jou. Neem de tijd en ga na hoe dit voor jou is. Het is goed om ergens een grens te stellen zodat jij (meer) ruimte krijgt voor wie jij bent of wilt zijn.
- Tot waar een ander gaan voordat jij zegt dat het genoeg is (geweest)?
- Wat als iemand over jouw grens is gegaan of nog steeds doet?
- Wat is er voor jou nodig om STOP te zeggen?
Goed, is dit bericht toch weer langer dan ik had gedacht maar voor mij blijft dit een belangrijk onderwerp. Voor alle partijen. In elke sessie geldt voor jou en mij dat we altijd STOP, tot hier en niet verder mogen (moeten) zeggen.
Bloot – Jezelf Bloot Geven – Vertrouwen – Veiligheid – Communicatie
Ogenschijnlijk op zichzelf staande woorden maar in samenspel vormen zij de basis voor elke sessie die ik geef. Ik hoop van harte dat ik deze aspecten in elke sessie samenvoeg waardoor er voor jou (en voor mij) een veilige en vertrouwende omgeving ontstaat waarin jij jezelf bloot mag geven!
